სულნისლიანებოოო!

დილა მშვიდობისა, სულნისლიანებოოო!

"ერთ ისეთ დილაც იქნება,
არმურმა დაგვაღვიძოსა..."

***
შაშვი დადუმდა, არაგვი გაირინდა,
მზემდე ცაბაურთა ჰყუდავ ჩაღუბლული,
ჯაბანიშვილების კოხტა აივნიდან
ციდა ფშავლის ქალა გალობს – მთის ბულბული.
ხელს ცამდე იწვდიან მისი გვარ-ჯიშანი,
ამ ცა-მზეს გაუმრავლდი, ბულბულის ცალო,
ჰყუდავ ცაბაურთა ჯავარ-ზავთიანი,
გული ყელში მჩრია, ჩემს სათქმელს გალობს...
ერთპირ გაუხსნია ზეცას ცხრავე კარი,
მთავარანგელოზი გვფარავს და გვწყალობს,
ხევისპირ ფიცრული კოხტა აივნიდან,
ჩემი ფშავლის ქალა გალობს...

***
ასე მგონია, შენს ლამაზ თვალებს
ნათელ სულსა და ფიქრს ვეფერები,
მე და ოცნებებს, არაგვით მთვრალებს
თავს გვაწონებენ ულეწელები...
ასე მგონია, ფშავის ნისლები,
ჩემთვის საკაბეს ქსოვენ მარმაშის
და გვირილები რძისფერ-ცისფერი,
მეხატებიან მკერდზე კასკასით...
კლდეებს, სათიბებს და ფშავის არაგვს,
შენ აკლიხარ და მეტი არცავინ,
გაღრუბლებული შენი ლექს-ქალა
ავტირდები და ლექსად დაგაწვიმ...