აჰა, დიდლაშარო

ცაცხვები ჰყვავიან გაგიჟებით,

გზები წაღებული არაგვითა,

წყალდაწყალ ფეხშიშველი მოვუყვები,

ცოდვაა ახლა ვთქვა - არამიშავს...

ვეკრძალვი ლანდებს დიდ ხევისბერთა,

შეძრული მათი ხმის გაგონებით,

მოვყვები ხატისმთის ციცაბოს და

მომაქვს საწირავად ქვაბროლები...

ავალ და საჯარეს დაგიჩოქებ,

ლექსს გარდა სხვაც ბევრი ვალი მადევს,

ცოდვაა ახლა ვთქვა - არამიშავს,

თუ მიცნობ და მადლს თუ დამიმატებ...

უღრუბლოა შენი საბრძანისი,

დიდ მთათაც ნისლები გადიყარეს,

შენს ლაშქარს კაიყმა შემოვმატე,

აჰა, დიდლაშარო, ჩაიბარე!..